In instauratum imperium - 1937

INTRODUCTION

In instauratum imperium is a poem in Sapphic stanzas that Genovesi wrote in 1936 to celebrate the conquest of Ethiopia and the foundation of the Fascist Empire in Oriental Africa. This poem exalts the regime’s colonial success, Mussolini, Pietro Badoglio (1871-1956), and Rodolfo Graziani (1882-1955). Genovesi praises Fascism because it fulfills, in his view, the civilizing mission that Rome must carry out by bringing Christian faith to the people of the earth (see vv. 81-100, 121-132). In instauratum imperium was first published in Genovesi (1937) and then in Genovesi (1942a: 28-35), but was excluded from Genovesi (1959). 

 

Bibliography

Latin texts

Genovesi, Vittorio. 1937. ‘In Instauratum Imperium’, Alma Roma 24 (7): 115-116.

———. 1942a. Carmina patriae. Rome: Messaggero del Sacro Cuore. 


Other works of the author

———. 1959. Victorii Genovesi CarminaCurante Instituto Romanis studiis provehendis. Rome: Desclée et socii.


Secondary sources

Abrate, Giuseppe. 1940. ‘Poeti latini dell’era fascista’, Roma. Rivista di studi e di vita romana 18 (9): 304-309.

Binnebeke, Xavier van. 2020. ‘Hoeufft’s Legacy: Neo-Latin Poetry in the Archives of the Certamen poeticum Hoeufftianum(1923–1943)’. In Studies in the Latin Literature and Epigraphy of Italian Fascism. Edited by Han Lamers, Bettina Reitz-Joosse and Valerio Sanzotta, 245-325. Supplementa Humanistica Lovaniensia 46. Leuven: Leuven University Press

Corallo, Maria. 1945. La poesia latina di Vittorio Genovesi. Milan: Vita e Pensiero. 

Lamers, Han and Reitz-Joosse, Bettina. 2016. ‘Lingua Lictoria: the Latin Literature of Italian Fascism’, Classical Receptions Journal 8 (2): 216-252.

Sacré, Dirk. 2020. ‘The Certamen Hoeufftianum during the ventennio fascista: An Exploration (With Unpublished Poems by Vittorio Genovesi and Giuseppe Favaro)’. In Studies in the Latin Literature and Epigraphy of Italian Fascism, edited by Han Lamers, Bettina Reitz-Joosse, and Valerio Sanzotta, 199–241. Supplementa Humanistica Lovaniensia 46. Leuven: Leuven University Press.


  

Nicolò Bettegazzi

IN INSTAURATUM IMPERIUM
1
Imperî primum modulata cantum,
2
iamdiu cessans, iterum modorum,
3
Musa, festina docilis Latinum
4
tangere plectrum.
5
Iure praeclarum facinus nepotum
6
Virgilî grandi celebramus ore,
7
remque Romanam modo restitutam
8
carmine Flacci.
9
Ecce victrices Capitolî ab arce
10
praepeti notas aquilae volatu
11
Africae fausto petiere rursus
12
omine terras.
13
Invidae circum stupuere gentes
14
gesta priscorum renovata patrum,
15
dira nequidquam minitante nobis
16
damna Geneva.
17
Gaudet adversis animosa virtus,
18
fortium vires acuit periclum,
19
latior rebus quoque nostra fulsit
20
gloria in arctis.
21
Aera dant signum! Sonitu resultant
22
vertices, valles patulique campi,
23
littus apricum triplicisque ponti,
24
oppida et urbes.
25
Surgit extemplo generosa pubes,
26
virgines, matres, humiles, potentes,
27
concrepat clamor simul unus ingens:
28
– Adsumus omnes! –
29
Verba vocalis Ducis unda ad oras
30
extimas mundi per inane vectat:
31
diditi terris fremuere Etrusco
32
sanguine creti.
33
Protinus parent Patriae vocanti
34
arma poscentes Italae cohortes;
35
ardor his idem: per acuta belli
36
carpere laurum.
37
Alpibus canis Siculisque ab actis,
38
dissitis terris utriusque caeli
39
advolant fortes, humeros nigranti
40
tegmine amicti.
41
Iam moras rumpunt: ululant camini
42
classis aeratae; fremit agmen ingens,
43
littori appellit sitientis Afri
44
vomere et ense.
45
Impetum frustra Latiae protervus
46
Aethiops quaerit cohibere gentis,
47
Et Genevenses male foederati
48
vociferantur.
49
Dux ait: – Recta gradiemur usque,
50
nescii flecti! – stetit et Latinum
51
dura ceu cautes resonante tunsa
52
aequore robur.
53
Advenit, cernit, ruit atque vincit
54
turma bellatrix: Ducis usque praesens
55
inter armorum sonitum necesque
56
urget imago.
57
Castra procedunt, simul et probrosae
58
decidunt tandem tribubus catenae,
59
queis, nefas!, illas pecudum gravavit
60
more tyrannus.
61
Dum nigras urgent Itali catervas
62
saltibus, lustris calidisque tesquis,
63
fortibus supplex bene comprecatur
64
Patria natis.
65
Publicae augendae pia sponsa gazae,
66
ferreo mutat rutilantis auri
67
annulum, pignus fidei iugalis
68
votaque fundit.
69
O dies cantu meliore digni,
70
qui decus nobis peperere tantum,
71
inclitis quaevis lyra rebus actis
72
deficit impar.
73
Vicimus cincti cruce et ense, fratres!
74
Vicimus! clamemus: – Io, triumphe!
75
Impotens irae, tua rode tabens
76
viscera, livor!
77
Roma te mater merito, Badoli,
78
laurea plaudens redimit corona,
79
solvit et grates tibi, Gratiane,
80
fulmina belli.
81
Nox, dies longe superans coruscos,
82
quae super septem rediisse signum
83
imperî colles iterum fuisti
84
nuncia terris!
85
Te Deus iustus statuit futuram,
86
quo die sanxit Laterana in aede
87
pacta Dux, alma Cruce restituta
88
Urbis in arce.
89
O Petri sedes veneranda, salve,
90
Caesarum rursus chlamydata fasta;
91
iure te matrem, dominam caputque
92
dicimus orbis.
93
Omne nam durant tua fata in aevum,
94
nempe civilis dare iura vitae,
95
unico sacro sociare cunctas
96
foedere gentes.
97
I, triumphali redimita lauro!
98
Fascium forti clipeata nexu,
99
te manent sceptro nova sub Sabaudo,
100
Roma, tropaea.
Chorus
101
Abs temporum caligine,
102
O Roma, salve, provido
103
praedestinata Numine
104
dii ministra consilî
105
Confinis Afro littori
106
plagisque eois proxima,
107
cunctas amica copulas
108
stirpes in orbe dissitas.
109
Idcirco ab alta origine
110
frontem coronas laurea,
111
tuisque gentes legibus
112
invicta pergis subdere.
113
Nutu superno, Tibridi
114
appulsa Petri cymbula
115
arcana fata prodidit,
116
queis serviebas inscia.
117
Vallata septem collibus,
118
tantis onusta gloriis,
119
regina sidis inclita
120
orbis magistra et arbitra.
121
O Roma, salve, oracula
122
quae sacra promis gentibus,
123
arx nationum fulgida,
124
communis una patria!
125
Veri superni nuncia,
126
sceptro Sabaudo praestite,
127
priscis revincta fascibus
128
saeclo ruenti subveni.
129
Tibi favente, cingere
130
novis, Deo victoriis;
131
nil Sol queat circumvagus
132
Te maius usquam visere.
Romae, die IX m. Maii a. MCMXXXVII, ab instaurato Imperio I.
Victorius Genovesi, S. I.