Ad Benitum Ducem - 1932

INTRODUCTION
The following text is taken from Attilio Boni, Benito Mussolini novae Italiae duci optimo maximo decimum post annum a fascibus in urbe restitutis haec carmina exhibet dedicat Attilius Boni lictorii gregarius ante diem 5 kal. novembr. 1932 (Trieste: Tipografia del P.N.F, 1932).
TITLE PAGE

BENITO
MUSSOLINI


NOVAE ITALIAE

DUCI OPTIMO MAXIMO


DECIMUM POST ANNUM
A FASCIBUS IN URBE RESTITUTIS
HAEC CARMINA
EXHIBET DEDICAT

ATTILIUS BONI

LICTORII GREGARIUS

ANTE DIEM V. KAL. NOVEMBR. M.CM.XXXII.
AD BENITUM DUCEM
DUX ULTOR
1
Exsurge, Roma: iniustae necis irruit ultor,
2
Qui ardet dum iram non capit ipse suam.
3
Socordiam deceptorum populi exprobrat asper
4
Noxas post hominum vanaque ingenia.
5
Ex bello ducit reduces caedisque cruore
6
Aemulus ingressus Caesaris ipse viam.
7
Circulatores populi in aula inde coactos
8
Verbis ignaviam asperis adloquitur.
9
Pravorum turma percussa ut fulmine fugit
10
Victrix mens Fortis regnat ubique Ducis.
11
Infensi sed hostes crescunt undique furtim
12
Vitam qui tentant eripere insidiis.
13
Dedecus ut cesset, generisque opprobria nostri,
14
Et meritis tellus splendeat aucta novis
15
Carmine fert animus nunc digno prae omnibus Unum
16
Efferre et lauri cingere fronde comam:
17
Nam decet hocce die, quo non fulgentior alter,
18
Te certatim omnes laudibus afficere,
19
Qui, magna virtute potens, melioraque poscis
20
Humanos ducis, iura docens, populos.
21
Ah! Quoties cernens oculis simulacra virorum
22
Qui Te spernentes non peperere decus
23
Nec sibi, nec Patriae, at complentes tempora vitae
24
Securi in vitiis; fletibus ora rigo….
25
Fletibus ora rigans, stupeo virtutibus Ipsum
26
Artibus ingenuis et pietate Virum
27
Insignem, spretum, Quo nil pretiosius usquam,
28
Et Quem cum Patria perdere morte petant.
29
Itala terra, meis aures praebeto benignas
30
Dictis, quae, semper ductus amore, loquar:
31
Orbis Terrarum quondam regina sedebas
32
Virtutum cultu, laurea serta ferens,
33
Summi dum Petri, deflexo poplite, claves
34
Christi ex auspicis, Relligione duce,
35
Servabas: laudes noscant, teneantque nepotes,
36
Pontificum, Italiae dulce decus, columen.
37
Floruit his Raphael, Bonarrotusque titanus,
38
Ditati et opibus Palladis artifices;
39
Magna cum clade ut Turcarum funderent acies
40
Ad tuendas terras Relligionemque patrum,
41
Collectae Romae missaeque per aequora classes
42
Aeternum Latio promeruere decus.
43
Romam dum ingressus haec certe meminit Dux.
44
Quae famula et cunctis despicienda erat.
45
At priscum mente Italicum reputans sibi fatum:
46
Terrarum regere imperio populos,
47
Iusto rato foedere, pacem reddidit animis,
48
Italis atque Deum, Italos atque Deo.
49
Hesperiae, o decus ac nostrum, laus magna sequetur
50
Teque omnes dicent, corde micante, charim.
51
Serta manent Fortem, Forti debentur honores,
52
Roma stupens merito, nunc dat honore frui.
53
Ast ego quae possum Tibi gaudia laete referre
54
Hac luce haud nobis altera splendidior?
55
Intima si possem cordis Tibi pandere dictis
56
Me tunc non ullus laetior inde foret.
57
Te meliora decent! tenuem ne despice musam.
58
Accipe quos sensus carmine duxit Amor.
DUX MAGNIFICUS
59
Qui cupit aeternos aevi venientis honores,
60
Atque per ora virum clarus per saecula ferri,
61
Audeat afflictis hominum succurre rebus,
62
Legibus emendet populos ac moribus ornet;
63
Conferat ac aequus meritae sua praemia laudi,
64
Et sophiae studium; Phoebi tueatur et artes,
65
Queis clarum viget imperium, solidumque situ stat.
66
Sic magnum Augusti vivet per saecula nomen.
67
Per orbem Tua, Dux, cito pede fama vagatur,
68
Nam duces iam cunctos superas virtutibus unus,
69
Et clarus pietate animi, noctuque diuque
70
Sedulus incumbis, curisque et mente laboras,
71
Ut stet Relligio solidis innixa columnis,
72
Itala uti proles teneris formetur ab annis,
73
Romanos ut habeat animos moresque viriles,
74
Forte praesidium terra caeloque marique.
75
Agricolis iubes agros fertiles reddere frugum,
76
Densa dum serere nemorum plantaria curas;
77
Et nunc Augusti renovas fulgentia saecla.
78
Sed quid conamur tenui nunc grandia cantu
79
Dicere facta Viri nulli virtute secundi,
80
Qui decus et Patriae rebus solamen in arctis,
81
Qui levat omnes inopes, Phoebi qui promovet artes?
82
Nunc Italis splendet Lictorii sidus in oris.
83
Vive diu felix, Summe o Dux, vive beatam
84
Nestoris aetatem, cupida sic Patria clamat,
85
Quem similem non vidit adhuc, neque habere sequentem
86
Iam poterit, fateor: Caeli sunt talia dona!
87
Tu, Benite, licet cantu celebrabere vatis,
88
Cuius carminibus deducet aranea telas,
89
Praeclarus Tu semper eris, Tua fama per orbem
90
Usque vigens crescet nullum interitura per aevum.
91
Non secus ac vibrans Almus sua lumina Titan
92
Prolificas caelo vires demittit ab alto
93
Queis toto ridet naturae vultus in orbe.
94
Haec sunt vota nostra, certo de pectore prompta:
95
Vive diu felix, Dux noster, vive precamur:
96
Nulla sinistra dies, semper sint fata secunda,
97
Dum gesta haec Tua, quae omne tradentur in aevum,
98
Iuste Te dicent nostrum fuisse Parentem.
VIVAT DUX
99
Ceu sol, qui nitido fulgit in aethere
100
Optatus cum aderit dies
101
Se donis referens largior inclytis
102
Fundit gaudia cordibus:
103
Sic Tu Missus ades Numinis e sinu,
104
Omnes Quem expetunt Itali
105
Et legit Columen Patria Suum,
106
Mulcens pectora gaudiis.
107
Mixtae cum pueris ac senibus nitent
108
Queis iam tempora virgines,
109
Qua gressus properas, condecorant vias
110
Lectis undique floribus:
111
Queis illi inde Tibi serta nitentia
112
Texentes hilares ferunt
113
Certatim et charites pervolitant leves
114
Te circum, ut decus augeant,
115
Laudes ingenuo pectore traditas,
116
O Dux, laetior excipe.
117
Hac in laetitia muta siles lyra?
118
Non hoc te timidam decet,
119
Laudandum est enim nostri Ducis decus
120
Hac nunquam occidua Urbe,
121
Dum cuncti usque canunt plausibus et modis
122
Praestans sit Tibi gloria,
123
Huc qui Optatus ades proh! nimium diu,
124
Alto Missus ab Aethere,
125
Tu Ducis populi qui sceptrum geris
126
Praestans sit Tibi gloria!
 
IMPRESSUM

A Sua Eccellenza

Il Principe D. Francesco Boncompagni-Ludovisi

Governatore di Roma

Trieste, Ottobre 1932, X     omaggio di

Attilio Boni

(handwritten)

TRIESTE
TIPOGRAFIA DEL P. N. F
1932 - X