[Essay on current state of affairs in Italy] - 1938

INTRODUCTION

The following text is taken from Paolino Menna, Quaedam latinitatis specimina pro periculis certaminum experiendis, VIII. Urania. (Naples: Ex. Off. Unione, 1938), pp. 11-12.

ORIGINAL INTRODUCTION

            Cum expertus hoc didicerim magistros, sive in publica maturitatis, quae dicitur, probatione experienda, sive in periculis certaminum subeundis, docendi in scholis causa, iisdem difficultatibus distringi atque ipse, iamdiu statui quidquid temporibus a rebus meis vacaverit multa industria et labore in quibusdam latine scriptis exarandis impendere. Qua in re huc in primis spectavi ut illis adiumento utilitatique essem in periculis certaminum evincendis, deinde vero ut non modo rationes, sed et scribendi ordinem in loco tractando admonerem, denique ut quaedam latinitatis specimina offerrem. Quamvis vero in hac et illa re conficienda penitus meus exstiterim, tamen illud fateor haec scripta potius quadam sermonis munditia quam novis litterarum notionibus commendari.

            Illa enim modo ex litteris Italicis, modo Graecis, modo Latinis, modo ex historia rerum Graecarum desumpta sunt: carptim vero, certo tempore et nomine Musarum distincta edentur.

            Hoc meum qualecumque opus in quo fidenter nixeque elaboravi, si quid utilitatis in universum afferat magistris, quod praecipuum propositum fuit, satis est.

TITLE PAGE

Doctor PAULINUS MENNA

R. LYCEI "IOSUE CARDUCCI"

NOLAE



QUAEDAM LATINITATIS SPECIMINA PRO
PERICULIS CERTAMINUM EXPERIENDIS


VIII.
URANIA



NEAPOLI

EX OFF. "UNIONE"

MCMXXXVIII - A. XVII

DEDICATION

MEIS PARENTIBUS SACRUM

Italicas res aetatis nostrae recensens quodnam proelium praestantissimum omnium existimes, breviter expone.
1
Cum tot tantisque operibus iam inde a fide lictoria orta res Italica adeo floruerit ut in Afros imperium, quo nihil maius, nihil gravius, nihil honestius apud populos omnium gentium memorari potest, constitutum sit, maximis in deliciis mihi erit investigare cuinam praecipua laus tribuenda sit.
2
Qua in re inter illos, qui sine ira et studio inquirunt hoc convenit Mussolinio Deorum providentia procreato primas esse deferendas, ut iam satis testantur bellicae virtutes quae tantae in hoc uno sunt, quantae in reliquis omnibus ducibus quos aut vidimus aut audivimus non fuerunt. Quod mirum non erit, si consideres nullum esse belli genus, in quo illum fortuna rei publicae non exercuerit. Civile enim, Libycum, Africanum, Hispaniense, mixtum ex multis civitatibus atque bellicosissimis nationibus, varia et diversa genera et bellorum et hostium, ut ita dicam, non modo ab hoc uno suscepta sunt, verum etiam confecta.
3
Iamvero mihi inquirenti cur in Afros, qui ad Orientem siti sunt, bellum susceptum sit, multa obversantur.
4
Nam primum, bello omnium gentium feliciter confecto, Italorum iura nondum vindicata erant. Quod facile credes, si memineris nihil aut non multum ex pingui coloniarum praeda Italiae obtigisse. Regni Italici deinde fines, ut necessitatibus totius populi in dies gliscentibus consuli posset, propagandi erant. Perlegenti denique orationem quam Dux noster a. MCMXXXV, XII a fascibus restituis, ad universum populum habuit, gravissima causa occurrit, scilicet bellum adversus Aethiopiam omnino necessarium quamvis magnitudine periculosum.
5
Quam ob rem vix credibile est bellum difficillimum infestissimumque propter loca iniquissima nobis aptissima hostibus et tam longinqua tamque diversa septem mensibus, aliis nationibus demirantibus, aliis frendentibus, feliciter confectum esse. Cuius casus eventusque quam multi atque fausti fuerint, memoratu difficile est. Quid multa verba? numquis est tam hebetiore memoria ut ad Aduam victoriam oblitus sit? una enim die in nobis tanta laetitia fuit, quantus maeror per quadraginta annos!
6
Quid victoriam ad urbem Axum commemorem quae religionibus, memoria antiquitatis, nominis celebritate, opibus tanti apud Afros est quanti apud Italos Roma?
7
Denique ut finem disputandi faciam Aethiopia devicta quindecim saeculis peractis pristinum imperium nobis a Romanis prognatis adeo restitutum est ut apud exteras nationes auctoritate, existimatione, potentia in diem floreamus, uti res ipsae aetatis nostrae declarant.